τελικά θέλω βίζα για γαύδο ή όχι ? (tokyo vs. gavdos)

με ανησυχία διαβάζω τα τελευταία νέα για τις λιβυκές διεκδικήσεις στην ακριτική (sic) γαύδο. όχι γιατί κόπτομαι για τα ’εθνικά συμφέροντα', καθώς είμαι γνωστό ανθελληνικό τομάρι και anyway, δε μου εξήγησαν επαρκώς στο σχολείο πως γίνεται να έχω τα ίδια συμφέροντα με τον λάτση. είναι περισσότερο ότι η γαύδος είναι το κρυφό μου όνειρο για τις καλοκαιρινές διακοπές. και λέω κρυφό γιατί το ζουζούνι μου έχει διαφορετική άποψη. συνεπαρμένο από το νέο παλιροϊκό hype για το τόκυο με έχει ζαλίσει να βάλουμε ορίτζιναλ κιμονό φέτος το καλοκαίρι. σε αυτή την περίπτωση, η ταπεινή μου εμπειρία από σχέσεις υπαγορεύει ότι οι διακοπές μπορούν να εξελιχθούν σε μια καυτή πατάτα την οποία κανείς δε θέλει να κρατήσει, πόσο μάλλον να φάει, τουλάχιστον προτού κρυώσει(!) [θυμάσαι τις διακοπές στην ικαρία? είχατε πάει ως αγαπημένο ζευγάρι και καταλήξατε μετά από τρείς βδομάδες να φεύγεται ο καθένας με άλλο ταίρι. και κείνο το πρωϊνό στον εύδηλο, 24 αυγούστου, θυμάσαι, φ.?] συζητάω ασφαλώς μαζί του την πιθανότητα να πάμε στην ιαπωνία. φιλολογικά, καθαρά φιλολογικά. και μη λέγοντας ποτέ μα ποτέ λέξεις όπως ’δε θέλω’, ’δε θα πάμε’ ’δε μου αρέσει’. τις έχω ξεφορτωθεί ξέρετε, δε χωράνε στη ’σχέση’. δε χωράνε σίγουρα σε αυτή τη ’σχέση’ [ίσως γιατί είναι κάτι παραπάνω απο ’σχέση’?] παράλληλα, πρέπει να ομολογήσω ότι δουλεύω υπόγεια. συντονίζω μέσω αθηνών τις λεπτομέρειες για ημερομηνίες και τον έχω αφήσει ενήμερο για αυτό το ξερό νησάκι στην αγκαλιά της μεσογείου, που εγώ και οι κολλητοί μου λατρεύουμε. έχω βάλει τις καλές μου φίλες, τ. και s. να τον βομβαρδίζουν με συνεχείς αναφορές, για το πόσο κλισαρισμένη είναι η ζωή στην ιαπωνία (έχουνε πάει αμφότερες στο κυότο), πόσο βαριόταν εκεί και τι ακριβά που είναι τα εισιτήρια, τα ρούχα, τα ποτά κτλ. κτλ. μέχρι το καλοκαίρι έχουμε πολύ ακόμα. αν όλα πάνε καλά όμως και κυρίως αν προλάβουμε τους λίβυους κομμάντος, μπορεί να μας δώ να αράζουμε γυμνοί, τον αύγουστο στη γαύδο. και να μην ξεκολλάει η αρμύρα με τίποτα.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

όπως δεν ξεκολλάει απο πάνω μου αυτό που νιώθω για σένα.

100 χρόνια από το τηλαρμόνιο - 90 χρόνια από το θέρεμιν (πάει η μουσική μπροστά ή μας γυρνάει πίσω?)

οι μουσικοί ήχοι του μέλλοντος δημιουργήθηκαν πολύ πιο πρίν απο ότι νομίζουμε. η πρώτη προσπάθεια για ένα ηλεκτρονικό μουσικό όργανο πήρε τη μορφή του τηλαρμόνιου.εφευρέτης του τηλαρμόνιου (ή δυναμόφωνου) ήταν ο αμερικανός Thaddeus Carcill. για να δημιουργήσει ένα όργανο δυνατό σήμα σκέφθηκε, χρειαζόταν να παράγεται αρκετός ηλεκτρισμός. μια δυνατή γεννήτρια θα μπορούσε να παράγει αρκετό ηλεκτρισμό άρα και αρκετή μουσική. η ιδέα ήταν ότι αν είχε πολλές γεννήτριες κατάλληλου μεγέθους, θα μπορούσε να τις αναβοσβήνει ή και να τις συνδυάζει για να παράγει μουσική. το μουσικό σήμα στη συνέχεια θα μεταβιβαζόταν μέσω τηλεφωνικών γραμμών στην άκρη των οποίων θα βρισκόταν ένα χωνί, περίπου όπως το γραμμόφωνο. το τελικό αποτέλεσμα ζύγιζε 200 τόνους, ξεκίνησε ελπιδοφόρα με επιδείξεις-συναυλίες στη μασσαχουσέτη κα τη νέα υόρκη αλλά εγκαταλήφθηκε κυρίως λόγω των διαμαρτυριών των πελατών τηλεφωνίας. οι τελευταίοι παίρνανε να μιλήσουνε και ακούγανε στο ακουστικό τους μουσική τηλαρμονίου εξαιτίας των μπλεγμένων γραμμών(!) η παρακαταθήκη από αυτή την εφεύρεση βέβαια ήταν η ιδέα του ενισχυτή ήχου που θα διαδοθεί αρκετά αργότερα.

τηλαρμονίστας πάνω από το keyboard....

και απο πίσω.. the music factory

στη συνέχεια πολλά όργανα επιχείρησαν να αλλάξαν το πρόσωπο της μουσικής. το κλαβιολίνο,το μαρξόφωνο, το οντιολίνο...

ένα οντιολίνο (μουσειακό έκθεμα)

...προφανώς απέτυχαν και έχουν οριστικά περάσει στην ιστορία καθώς όχι μόνο δεν ακούγονται στον άρη, όπως ήλπιζαν οι δημιουργοί τους αλλά ούτε καν στον πλανήτη γη. ξεχωριστή μνεία ωστόσο αξίζει το θέρεμιν. εφευρέτης του θέρεμιν ήταν ο ρώσος λέβ τέρμεν [ en: léon theremin - ru: Лев Термен, 1896-1993], αρχική πρόθεση του οποίου ήταν να δημιουργήσει μια τηλεόραση. τo θέρεμιν ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστο γιατί ήταν το πρώτο όργανο που σχεδιάστηκε για να παίζει χωρίς να το αγγίζεις.

ο λέβ τέρμεν κάνει θαύματα με τις αντέννες

αλλάζοντας τη θέση των χεριών ως προς την οριζόντια κεραία ελέγχεται η συχνότητα του ηχητκού σήματος. όμοια, αλλάζοντας τη θέση των χεριών ως προς την κεραία σε σχήμα θηλιάς, αλλάζει η ευρύτητά του, δηλαδή το volume. για την περιπετειώδη ζωή του τέρμεν θα επανέλθω κάποια άλλη στιγμή, καθώς προέχει ένα οπτικακουστικό ντέμο απο θέρεμιν με συνοδεία πιάνου εδώ. θερέμιν έχουν χρησιμοποιήσει μεταξύ άλλων οι portishead, o beck, οι led zeppelin και τα πιο γνωστά θέρεμιν ακούγονται στο 'good vibrations' των beach boys.

{***}

το ζήτημα είναι ότι ενώ όλα αυτά ήταν πολύ ωραία και πρωτοποριακά, σήμερα το μέλλον έχει ήδη προσγειωθεί δίπλα μας. παρα τις δυνατότητες που προσφέρουν το podcasting, το sampling και τόσα άλλα, επιμένουν να μας εθίζουν σε έναν ήχο συντηρητικό και πάνω απ’ όλα business-friendly. γιατί ενώ έχει όλη την τεχνολογία στα πόδια της η alison g o l d f r a p p εμφανίζεται στη σκηνή να παίζει ένα θέρεμιν? τι θα έλεγαν μουσικοί οραματιστές όπως ο τέρμεν για τη σημερινή στασιμότητα? πόσοι δεν ακούσαμε άκεφα τις τελευταίες δουλειές του κ.β. ή του μιχάλη δέλτα? είναι τα σεξπιστoλοειδή kaiser chiefs μουσική του 21ου αιώνα? μήπως είναι οι βαμπιρέλες τύπου rolling stones? είναι τελικά o μεταμοντερνισμός στη μουσική ένα απύθμενο no future? εύχομαι όχι. και εξακολουθώ να ελπίζω πως σύντομα θα ακούσω κάτι που θα ξυπνάει τη φαντασία μου με υλικά από ένα ολοκαίνουργιο μέλλον.και μπορώ να περιμένω μέχρι το έτος 2525. πηγές: guardian 15/10/2004, 04/03/2006, bbc radio 4, all about theremin at thereminvox.com, για το τηλαρμόνιο @ obsolete.com , wikipedia.

Pierre et Gilles, Fred (2000)

είναι ωραία, ξέρεις, να ’τακτοποιείς’ μία μία τις φαντασιώσεις σου. ιδίως αυτές που ήρθαν και ριζώθηκαν μέσα σου κάπου εκεί στα δεκατέσσερα. όπως, να έχεις 'δικό σου' ένα δέρμα τόσο λευκό που σ’ όλο του το κορμί οι φλέβες του γράφουν σε αποχρώσεις φωτεινού πράσινου. μόλις τις αγγίζεις αρχίζει ένα γλυκό πανηγύρι. δεν υπολείπεσαι, δεν υποχωρείς. το μόνο που θέλεις είναι να μην τελειώσει ποτέ.