’περνούσαμε τον καιρό μας χωρίς να κάνουμε πολλά. οργανώναμε κυρίως το σχέδιο για να φύγουμε. και περιμέναμε μια αληθινή έλεκτρο-ποπ ντίβα.’
μετά από ώρες προετοιμασίας, φτάνουμε. οι δυό μας, αργά στο κλαμπ. αρχίζουμε να ψαχνόμαστε αμέσως. διψάμε αλλά είμαστε άπειροι. εσύ κοιτάς για εκείνο το παιδί από τα χανιά. εγώ για ότι μου έλειπε από μια αδιέξοδη σχέση που ονόμαζα ανοιχτή. η συνηθισμένη ακολουθία γεγονότων. ασύνδετα λόγια με ημιαγνώστους, βόλτες έξω από γιούνισεξ τουαλέτες, καλοπροβαρισμένες χορευτικές φιγούρες. και ξανά από την αρχή. είμαστε χώρια αλλά έχουμε το νου μας ο ένας στον άλλο. μέχρι τις πέντε παρά δέκα. [τα τελευταία δέκα λεπτά στο κλαμπ έχουν πάντα μια ιδιαίτερη δραματικότητα. αχρηστεύονται οι προφάσεις, γελοιοποιούνται οι αναστολές, τα χέρια αποκτούν τη δική τους βούληση. είναι τα τελευταία λεπτά πριν την οριστική διευθέτηση της μοίρας στιγμιαίων επιθυμιών. εκατοντάδων ανθρώπων, ένα τυχαίο βράδυ, σ’ ένα χώρο κλειστό]. τα φώτα πέφτουν. το loving arms, τελευταίο κομμάτι, με κρατάει κοντά στα ηχεία. η billy στο ατελείωτο μιξάκι του junior vasquez. ένα κομμάτι που έπιανε τη διάθεση όσων ζούσαμε τράνς όνειρα σε νύχτες με χάουζ. put your loving arms around me and it feels like shelter and you. πρώτα αυτή μας αγκαλιάζει. η λυρική ενέργεια της φωνής της μεταβιβάζεται απο τον ένα στον άλλο. οι κινήσεις των σωμάτων των αγοριών μαλακώνουν, τα βλέμματα των κοριτσιών 'ανοίγουν'. σε βλέπω απέναντι, μέσα στον κόσμο. φοράς τη μαύρη dkny μπλούζα. έχεις κατεβάσει το μουτράκι σου και με κοιτάς παραπονιάρικα. καταλαβαίνω. δε μιλήσατε πολύ, δεν κανονίσατε κάτι, δεν... όπως πλησιάζεις, ανοίγω τα χέρια μου. περνάς τα δικά σου βιαστικά πάνω από τους ώμους μου και τα αφήνεις να πέσουν στην πλάτη. τα χείλη μας [σαν σε προσυνεννόηση] ενώνονται στο μεσοδιάστημα. οι γλώσσες μας δένονται αντανακλαστικά. μένουμε εκεί. ανακούφιση. γιατί είμαστε μαζί. ανακούφιση. γιατί είμαστε φίλοι. όταν το ρολόι σου δείχνει [επιτέλους] πέντε. πέντε μηδέν μηδέν.